به گزارش مشرق، کیانوش جهانپور در توئیتی با طرح این پرسش که؛ مردمان کدام کشورها، بیشتر می میرند!؟ نوشت:

نرخ مرگ و میر، تعداد مرگ و میرهایی است که در یک جمعیت خاص در یک دوره زمانی خاص رخ می دهد.

به طور معمول، نرخ مرگ و میر به عنوان تعداد مرگ و میر به ازای هر هزار نفر در سال بیان می شود. کشورهایی با نرخ مرگ و میر بالا و نرخ باروری و تولد نسبتاً پایین قاعدتا با خطر کاهش جمعیت روبرو هستند. نرخ مرگ و میر بین کشورها به طور قابل توجهی متفاوت است و به عنوان یک قاعده، کشورهای توسعه یافته نرخ مرگ و میر کمتری نسبت به کشورهای در حال توسعه دارند.

در واقع، بسیاری از کشورهای کمتر توسعه یافته ممکن است در تامین نیازهای اولیه انسان مانند آب آشامیدنی سالم، غذای کافی و بهداشتی با مشکل مواجه شوند که خطر ابتلا به بیماری و سایر عوارض سلامتی را افزایش میدهد. در مقیاس جهانی، مجموع تولدها با اختلاف زیاد از کل مرگ و میرها پیشی میگیرد، گرچه انتظار می رود این میزان در طول قرن آینده کاهش یابد.

رژیم غذایی و ورزش، آب سالم و مراقبت های بهداشتی با کیفیت، عواملی هستند که بیشترین تأثیر را بر میزان مرگ و میر دارند.

رژیم غذایی و ورزش از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند:

بر اساس گزارش داده‌های جهانی سلامت، بیماری‌های قلبی عروقی از سال 1990 تا 2019 علت اصلی مرگ و میر در سراسر جهان بوده است.

دیابت که به رژیم غذایی و سبک زندگی نیز مرتبط است در رتبه نهم قرار دارد.

در حالی که منطقی است گمان کنیم کشورهای توسعه یافته نیز به دلیل فراوانی مواد غذایی فرآوری شده و «آشغال»، چاق ترین کشورها و کشورهایی با بالاترین نرخ دیابت هستند، اما در واقع در میان سالم ترین کشورهای جهان، قرار دارند، به لطف سیستم های مراقبت بهداشتی پیشرفته تر.

با این حال، حتی مدرنترین سیستم مراقبت های بهداشتی نیز محدودیت هایی دارد. به این ترتیب، سرطان همچنان دومین عامل مرگ و میر در جهان است، بویژه در کشورهایی که میزان بالای مصرف سیگار و/یا اعتیاد به الکل دارند.

*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.